zondag 4 november 2012

De droom van een kind



Als jongetje van een jaar 5/6 liep ik op woensdagmiddag alleen naar het Vondelpark. Na de Overtoom overgestoken te zijn moest ik door een smal steegje met aan weerszijden een houten schutting. Met mijn hand sleepte ik dan over het hout van de schutting. Op dat moment kwam ik mijn eigen sprookjeswereld binnen. Ik had een klosje met garen bij mij en spoedde mij naar de vlakbij gelegen zandbak. Daar maakte ik, voorzover ik het mij herinner, geultjes in het zand, waar ik mijn draadjes voorzichtig in legde. Zo ontstond een mysterieus netwerk van draadjes in het zand. Wat mijn gedachten erbij waren kan ik niet meer terughalen. 
Toen ik weer aan dit spel terugdacht kwam er een associatie met een labyrint bij mij boven. Niet zo maar een labyrint, maar het labyrint op Kreta waar Theseus de Minotaurus verslaat en dankzij de draad van Ariadne de weg naar buiten terug vindt.

Dan is het dus goed afgelopen. Maar nee, want op weg naar huis laat Theseus de verliefde Ariadne op Naxos achter en hij vergeet de witte zeilen te hijsen, waarop zijn vader, de zwarte zeilen ziende, denkt dat Theseus door de Minotaurus verslagen is en zich in zee stort.
Dat fantaseerde ik natuurlijk niet in mijn sprookjeswereld. Maar misschien was er toch een vaag besef van het labyrint dat het leven is met zijn vaak onverklaarbare gebeurtenissen. Altijd op zoek naar een uitgang. Ariadne trouwt met de God Dionysos en Theseus beleefde gedurende de rest van zijn leven de ene strijd na de andere.
Als kind is er alleen nog een onbewust besef van de in sprookjes verpakte levenslessen. Maar als je ouder wordt kunnen de beelden uit de mythologie en sprookjes tot verrassende inzichten leiden. 
Voor die inzichten leggen de dromen uit je kindertijd de basis.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten